خانه کاوه نمونه بسیار خوبی از حفاظت از ساختمان های با ارزش در شهر تهران است که دراین بخش از بررسی بناهای شاخص ایران و جهان، با آن آشنا میشویم. در ادامه جهت معرفی و بررسی این پروژه با رسانه هنر و معماری ساباط همراه باشید
طراح: استودیو طراحی و معماری پرگار
مساحت: 1400 متر مربع
سال ساخت:2013
تیم طراحی:بهزاد حیدری، شیرین صمدیان، سالومه محمدی(کمک طراح)
سازه:محمدرضا کاظمی، جلال الدین سجادیان(مشاور سازه)
مشاور تاسیسات: آرش مجابی
عکاس: حسین فراهانی، مهرداد عمرانی
ساختمان قدیمی این بنای سه طبقه که ۲۰ سال از عمر آن میگذشت شامل یک زیرزمین و دو طبقه مسکونی بر روی آن بود که در یک کوچه تنگ و در یکی از محلات شهر تهران واقع شده و از شرایط نسبتا نا مطلوبی برخوردار بود. کمبود نور مناسب و قدیمی بودن مصالح و وسایل و امکانات چه در داخل و چه در خارج ساختمان از جمله مشکلات این بنا بود. بنابراین نیاز به تعمیرات و نوسازی سازه و تاسیسات این پروژه الزامی بوده است. در نوسازی بنا یک طبقه دیگر نیز به عنوان عمارت خصوصی به این بنا افزوده شده است.
ایده طراحی
اولین گام برای بازسازی این بنا، طراحی نقشه های کلی برای داشتن فضاهای بازتر و مناسب تر بود. زیاد بودن نسبت طول به عرض زمین پروژه موجب بروز مشکل تاریک بودن فضا ها بویژه در قسمت مرکزی ساختمان شده بود. از این رو ایده اصلی در طراحی این پروژه هدایت رنگ و نور به داخل بنا بود. این امر با ایجاد یک نوگیرسقفی در بالای ووید مرکزی ساختمان که به عنوان هسته مرکزی تعریف می شود،میسر شده است.
سایر فضاهای اقامتی در اطراف هسته مرکزی قرار داده شدند.طبقه اول میزبان فعالیت های عمومی بوده و اتاق ها و فضاهای خدماتی مربوط در طبقه دوم قرار دارند. کاربری طبقه سوم نیز به عنوان حیاط و آپارتمان خصوصی می باشد. شکل مسیرهای گذر نور در طبقات این بنا،نمایانگر نحوه انتقال نور از آسمان تا حیاط می باشند.
تعامل با فضای سبز
روند توسعه سریع شهر تهران مشکلات بسیار زیادی را با خود به همراه داشته که از جمله آنها کمبود فضاهای سبز می باشد. بطوریکه در بسیاری از ساختمانها بالکن تبدیل به فضای بلا استفاده برای آپارتمان ها شده است. یکی دیگر از ایدههای طراحی این پروژه تعامل با فضای سبز می باشد. نمای جنوبی ساختمان به صورت دو لایه بوده و بالکن هایی را در طبقه دوم ایجاد میکند که توسط اتاق های خصوصی و یک ایوان عمومی واقع در طبقه اول مورد استفاده قرار می گیرند و باعث یکپارچه سازی حیاط و فضاهای اقامتی می شود.
با عقب روی دو متری از خط نما امکان استفاده از نور طبیعی و فضای سبز برای زیر زمین که محل فضاهای خدماتی، پارکینگ و تجهیزات ورزشی می باشد نیز فراهم شده است.
رد پای معماری ایرانی در خانه کاوه
طراحی نما و مصالح به کار گرفته شده در این ساختمان یادآور معماری سنتی ایرانی بوده که با اندکی تغییرات در جزئیات، برای زندگی به سبک امروزی بهینه تر شده است. آجرکاری های نمای شمالی برای شکل دادن به ورودی منحنی شکل بنا طراحی شده اند و با نگاهی دقیق تر می توان دید دهانه های شیشه ای در کنار آجر ها قرار گرفته که تجسمی از جریان آب روی شن ها بوده و یاد آور طبیعت محلی آن منطقه است.
برای دیدن نقشه ها و تصایر بیشتر از این پروژه با ما همراه باشید
ترجمه وارائه: تحریریه رسانه هنر و معماری ساباط
ماخذ: Arch Daily
بدون نظر